Schaakmat?

Een klant meldt een schadegeval die veroorzaakt werd door de poetsvrouw die met dienstencheques bij haar werkt. Ik deel haar mee dat zij contact moet opnemen met het dienstenchequebedrijf om de schade vergoed te krijgen. Mevrouw belt me onthutst terug omdat ze vernam dat zij zelf voor de schade moet opdraaien. Onze klant had namelijk een overeenkomst getekend waarin een clausule staat die stelt dat het dienstenchequebedrijf de vrijstelling in hun polis BA-uitbating netjes doorschuift naar de klant. Machtsmibruik is mijn enige conclusie.

Waar gaat het precies over?

De meeste dienstenchequebedrijven laten de klant een overeenkomst tekenen waarin een clausule staat die stelt dat schade, veroorzaakt door een poetsvrouw tijdens haar werk bij jou thuis aan voorwerpen die jou toebehoren, niet volledig vergoed wordt in het kader van de BA-uitbating.

De BA-uitbating is voor een bedrijf, in zekere zin, wat de BA familiale is voor een gezin. In zo een polis is steevast een vrijstelling opgenomen. Dit is het bedrag dat de verzekeraar niet vergoed en dat dus door het bedrijf zelf moet gedragen worden. In het geval van onze klant is een vrijstelling van € 250,00 opgenomen. Met andere woorden, alle schade minder dan € 250,00 dient door het bedrijf zelf vergoed te worden. Is de schade groter dan vergoedt de verzekeraar het bedrag boven de vrijstelling en betaalt de organisatie die zogezegde eerste € 250,00.

Nu blijkt dat de eindklant, zelfs bij een schade groter dan de vrijstelling, opdraait voor die vrijstelling. Met andere woorden, onze klant draait op voor een contractueel gemaakte afspraak met een derde partij waarbij de consument geen enkele mogelijkheid heeft om met die derde partij over een andere regeling te praten, laat staan te onderhandelen.

Schrappen dan maar?

Het schrappen van deze clausule uit de overeenkomst is niet mogelijk want het dienstenchequebedrijf zal de overeenkomst niet tegen tekenen waardoor de poetsvrouw bij jou thuis niet komt poetsen. Het voorstel is dus te nemen of te laten. Onze klant heeft na dit voorval de overeenkomst opgezegd met het dienstenchequebedrijf en besloten om zelf werkgever te worden van haar poetsvrouw en de dienstencheques te laten voor wat ze zijn. Sinds 2014 echter moet elke werkgever, dus ook mijn klant die een poetsvrouw te werk stelt, zich bij Dimona melden als werkgever. Een administratieve rompslomp van jewelste waar mevrouw met heel lange tanden aan begonnen is.

Noodzaak?

Waarom zou je een overeenkomst tekenen waar een onderhandelde overeenkomst in zit met een derde partij waarbij je niet eens betrokken bent geweest? Omdat je een poetsvrouw nodig hebt, omdat Dimona je grijze haren bezorgt en omdat je een fiscaal voordeel hebt als je werkt met dienstencheques. Als consument zit je dus quasi gevangen en gaan velen dus toch overstag en tekenen ze een overeenkomst die niet evenwichtig is.

Conclusie

Lees aub de overeenkomst die men je voorstelt. Hoe saai, langdradig en soms onbegrijpbaar deze ook mag zijn. Stel vragen aan de aanbieder als er passages zijn die je niet begrijpt, tot je ze begrijpt. Bevraag je ook bij andere spelers die gelijkaardige diensten of producten aanbieden wat zij met jou willen overeenkomen en vraag je af, voor je je handtekening zet, of je die overeenkomst echt wel nodig hebt want eens getekend kan je niet meer klagen, enkel opzeggen na het meestal uitzitten van een vooraf “overeengekomen” termijn.